Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şaqqalanmaq — f. 1. Uzununa iki tən hissəyə bölünmək. 2. İki yerə ayrılma, haçalanmaq. Dağ iki yana şaqqalanmışdı. – İki yana şaqqalanmış (f. sif.) . . Tərtər çayının oynaq səsi . . dağlara çal çağır salırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqalanma — «Şaqqalanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikihaça(lı) — sif. və zərf İki haçası olan, iki yerə ayrılan. İkihaça(lı) olmaq – şaqqalanmaq, iki qola ayrılmaq. Bir cida boyu qalxmış günəş çayın ikihaçalı olub axan sularında çimir, dağdan əsən sərin külək qızların saçları ilə oynayırdı. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiləşmək — f. 1. İki olmaq, bir cut olmaq; qoşalaşmaq. Qızlar ikiləşib getdilər. 2. İki yerə ayrılmaq, şaqqalanmaq. // məc. İki cür olmaq, iki tərəfə meyil etmək, bütövlüyünü itirmək, ziddiyyətli olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarılmaq — f. 1. Zərbə ilə vurulub ortadan uzununa aralanmaq; bölünmək, kəsilmək, parçalanmaq. 2. Yaralanmaq. Başı yarılmaq. // Maneə rəf edilərək yol açılmaq. Cəbhə yarıldı. Müdafiə xətti yarıldı. 3. Oğurluq məqsədi ilə sındırılıb (dağıdılıb) açılmaq. Yenə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
